این بُعد از اضطراب کاملا بر خلاف استرس فراگیر است. این بیماری همراه با حملات شدید ترس و وحشت می باشد. علت اضطراب رعبی مشخص اغلب مشخص است و منبع خاصی دارد. حملات پانیک به صورت دوره ای رخ می دهد و در این میان بیمار اضطراب شدیدی را تجربه می کند. این حمله ها از چند ثانیه تا چند ساعت به طول می انجامد. حمله های پانیک معمولا با نشانه های؛ تنگی نفس، تپش قلب، درد سینه، تعرق زیاد، رنگ پریدگی صورت، احساس سردی در صورت و دست ها، گیجی، مشکلات گوارشی و احساس مرگ ناگهانی همراه می باشد. اگر با حملات پانیک دست و پنجه نرم می کنید، حتما به یک روانپزشک متخصص مراجعه کنید.

حمله های پانیک ناگهانی رخ می دهد، ممکن است در روز چندین بار یا ماهی یکبار یا چند ماه یکبار روی دهد. متاسفانه به همین دلیل، شخص مبتلا به این بیماری همیشه دچار ترس و نگرانی است. حمله های رعبی بی شباهت با حملات قلبی نیستند به همین دلیل اغلب بیماران، اختلال اضطرابی خود را با بیماری های جسمی اشتباه می گیرند.

4 درصد امکان دارد هر فرد در طول عمر خود دچار این حملات شود و نسبت آن در زنان نسبت به مردان 2 به 1 می باشد. این اختلال روانی معمولا از سن 20 الی 24 سالگی شیوع می یابد. حداکثر 65 درصد بیماران مبتلا به اختلال پانیک به افسردگی اساسی نیز دچار هستند. همچنین برخی از افرادی که دارای اختلال دو قطبی هستند گاهی دچار حملات پانیک می شوند. همچنین مصرف الکل حملات پانیک را تشدید می کند.

تشخیص و معیار های  DSM-5:

• این حملات می تواند همراه با ترس و بدون هیچ عامل تحریک کننده ای رخ دهند.
• بعد از یک یا چند حمله پانیک ممکن است فرد تا یک ماه دچار استرس در مورد حمله های بعدی یا عواقب آن باشد. به همین دلیل در رفتار وی تغییرات ناسازگارانه ایجاد می شود.
• این حملات می تواند ناشی از اختلال های روانی دیگر نباشد. حتی می تواند هیچ منشاء مشخصی نداشته باشد.

علل ابتلای فرد به حملات پانیک:

• عوامل ژنتیکی: در افرادی که نسبت های درجه یک وی دچار اختلالات اضطرابی شده باشند، ابتلا به حملات پانیک افزایش می یابد.
• عوامل روانی- اجتماعی: بروز عوامل استرس زا در محیط اطراف، سابقه سوء استفاده جنسی و جسمی در کودکی

درمان:

• دارو درمانی و همچنین درمان شناختی رفتاری بیشترین تاثیر را در بهبودی این اختلال دارند.
• SSRIs (sertraline, citalopram, escitalopram). SSRI ها یا SNRI ها را با دوزهای پایین و به آرامی شروع کنید زیرا در ابتدا ممکن است عوارض جانبی داشته باشد
• اگر SSRI مؤثر نباشد ، می توان از) TCA کلومیپرامین ، ایمی پرامین) استفاده کرد
• همچنین می توان از بنزودیازپین ها (کلونازپام ، لورازپام) طبق برنامه ریزی یا PRN (طبق نیاز) استفاده کرد ، به خصوص تا زمانی که سایر داروها به اثربخشی کامل نرسند.

برای تشخیص هر کدام از ابعاد اختلالات اضطرابی، تشخیص روانپزشک حرفه ای و مجرب ضروری است. هر کدام از علائم بالا ممکن است به سراغ هر شخصی بیاید، اما تشخیص آنکه فرد به چه نوع اختلال روانی دچار شده است، بر عهده روانپزشک است.