تیک ها به عنوان حرکات ناگهانی، سریع ،تکراری ،کلیشه ای یا صوت های نا ملموس تعریف می شوند. تیک اگرچه به عنوان غیر ارادی انجام می شود، اما بیماران می توانند یاد بگیرند که موقتاً موارد را سرکوب کنند. اضطراب ، هیجان و خستگی می تواند عوامل تشدید کننده تیک باشد.

اختلال Tourette شدیدترین اختلال تیک است. این اختلال با چندین تیک حرکتی و حداقل یک تیک صوتی حداقل برای 1 سال ماندگار می شود. تیک های صوتی ممکن است سال ها پس از تیک های حرکتی ظاهر شوند. تیک های صوتی با فرکانس کم و زیاد همراه هستند. رایج ترین تیک های حرکتی شامل حرکات صورت و سر است، مانند پلک زدن چشم و پاکسازی گلو. برای درمان اختلال تیک می توانید به یک متخصص روانپزشک مراجعه کنید.

تیک های صوتی شامل موارد زیر هستند:

• Coprolalia: سخنان زشت و ناپسند، کلمات تند و فحش، ناله و خرخر
• Echolalia: تکرار سخن دیگران

تشخیص و معیارهای DSM-5:

• تکرار بیش از یک تیک صوتی در مدت یک سال
• شروع قبل از 18 سالگی ( شروع بین 4 تا 6 سال)
• با شدت اوج بین سنین 10 تا 12 سالگی
• علائم در بزرگسالی کاهش می یابد
• گسترش با اختلال وسواس و بیش فعالی

در بین هر 1000 کودک، 3 نفر به اختلال تیک دچار می شوند. شیوع آن در پسران بیشتر از دختران است. این اختلال بیشتر در کودکی ظهور می کند.

علل اختلال تیک در کودکان و نوجوانان:

• عوامل ژنتیکی: 55 درصد همخوانی در دو قلوهای مونوزژوتیک
• عوامل پیش از تولد / پری ناتال: سن زیاد پدر و مادر، سیگار کشیدن مادر در بارداری و وزن کم هنگام تولد
• عوامل روانشناختی: تشدید علائم با وقایع استرس زا در زندگی

درمان اختلال تیک:

• آموزش روانی
• رفتار درمانی: درمان معکوس عادت
• دارو درمانی در مواقع بحرانی و شدت بیماری: گانفاسین (انتخاب اول) ، کلونیدین (آرام بخش )
• در موارد شدید ، می توان درمان را با داروهای ضد روانگردان معمولی (به عنوان مثال: ریزپریدون) یا شدید (به عنوان مثال: پیموزید) در نظر گرفت.