آیا داروهای اعصاب و روان را می شناسید؟ برای بیماری های اعصاب و روان از چه دارو هایی استفاده می شود و اصلا آیا استفاده از دارو درست است؟

در مطالب قبلی شما را با بیماری های اعصاب و روان آشنا کردیم. در ادامه همراه ما باشید تا اطلاعات بیشتری در این خصوص به دست آورید.

شایع ترین سوال مردم این است که آیا توصیه دارو را برای مقابله با نگرانی های بهداشت روانی مانند افسردگی، اضطراب و دیگران توصیه می شود؟ ‘آیا باید دارو را برای برخی اختلالات مصرف کنم؟ یکی از شایع ترین پرس و جو هایی است که ما دریافت می کنیم در مورد این مسائل است. در تمام موارد توصیه می کنیم بازدیدکنندگان سایت در مورد داروهای با ارائه دهندگان خدمات بهداشتی خود صحبت کنند. هدف ما ارائه منابع مفید در مورد دارو است.

داروهای اعصاب و روان

دارو می تواند مفید باشد. به عنوان مثال، برای کسانی که دارای اضطراب های بسیار شدید هستند، دارو می تواند میزان اضطراب را کاهش دهد’. برای کسانی که صبح نمی توانند از خواب بیدار شوند، زیرا افسردگی تمام انگیزه ها را گرفته است، دارو می تواند ‘شروع به کار’ را فراهم کند.

برای کسانی که دارای شرایط وخیم روانی مانند اسکیزوفرنی هستند، دارو می تواند ضرورت ثبات و یا موجب ایمنی باشد. بنابراین، برخی افراد ممکن است از مصرف داروهای روانگردان استفاده کنند که توسط ارائه دهندگان خدمات بهداشتی واجد شرایط بر اساس پرونده تعیین می شود.

به عنوان مثال، یک مطالعه انجام شده توسط موسسه ملی سلامت روان نشان داد که برخی از افرادی که بازدارنده های انتخابی سروتونین (SSRI) را برای افسردگی متوسط ​​تا شدید تجویز کرده اند، به همراه بهبود علائم افسردگی، برونگرایی در فرد افزایش می یابد.

لیست برخی داروهای رایج اعصاب و روان عبارت اند از:

• Xanax (alprazolam), 48.5 million
• Zoloft (sertraline), 41.4 million
• Celexa (citalopram), 39.4 million
• Prozac (fluoxetine), 28.3 million
• Ativan (lorazepam), 27.9 million
• Desyrel (trazodone HCL), 26.2 million
• Lexapro (escitalopram), 24.9 million
• Cymbalta (duloxetine), 18.6 million
• Wellbutrin XL (bupropion HCL XL), 16.1 million
• Effexor XR (venlafaxine HCL ER), 15.8 million

دارو می تواند از روند روان درمانی پشتیبانی کند. شبیه به هرم نیازهای Maslow، برای اکثر مردم دشوار است تا زمانی که آنها در بحران و یا مبارزه با اضطراب، افسردگی و یا سایر شرایط بهداشت روانی تمرکز می کنند، بر روی علائم امداد و رشد خود تمرکز می کنند.

در بعضی موارد، دارو می تواند به تثبیت یک فرد کمک کند، به او اجازه می دهد تا در روان درمانی پیشرفت کند. به عنوان مثال، یک مطالعه منتشر شده در مجله انجمن پزشکی آمریکا نشان می دهد که درمان شناختی رفتاری همراه با داروهای هدفمند منجر به بهبود قابل ملاحظه ای از علائم بیش فعالی کمبود توجه در بزرگسالان می شود. البته، یک نتیجه مشترک از روان درمانی موفق، کاهش یا از بین بردن نیاز به روانگردان و سایر داروها است.

همچنین گاهی دارو می تواند مضر باشد. ما متوجه می شویم که دارو بخش مهمی از روند درمان برای برخی افراد است. با این حال، داروهای روانگردان، مانند همه داروها، بدون خطرات بالقوه یا عوارض جانبی، از جمله عوارض جانبی جسمی مانند سرگیجه، خواب آلودگی، تغییرات در اشتها، اختلالات خواب، یا افزایش وزن و عوارض عاطفی روانشناختی مانند نوسانات  خلق و خوی ، ناسازگاری در فعالیت ها، یا بی حسی عاطفی می باشد.

دارو ها ممکن است موجب آسیب دائمی شود، منجر به شرایطی مانند دیسکینزی یا پارکینسونیسم می شود و حتی ممکن است باعث مرگ در زمان مصرف طولانی یا در دوز های نادرست شود. این موضوع توسط مقاله 2005 در نامه سلامت روان هاروارد پشتیبانی می شود که جزئیات آگاهی روزافزون از خطرات مرتبط با داروهای ضد افسردگی SSRI مانند افزایش بالقوه تفکر و رفتارهای خودکشی برای نوجوانان زیر 24 سال است.

دارو های اعصاب و روان برای درمان انواع اختلالات روانی تجویز می شوند، زمانی که این اختلالات باعث اختلال قابل توجهی برای عملکرد سالم می شود.

دارو های اعصاب و روان معمولا با تغییر یا تعادل مقدار مواد شیمیایی مهم مغز به نام انتقال دهنده های عصبی کار می کنند. برخی از اختلالات روانی بهبود می یابند، زمانی که انتقال دهنده های عصبی مانند دوپامین، سروتونین و نوراپی نفرین افزایش یا کاهش می یابد. داروهای اعصاب و روان معمولا توسط یک روانپزشک تجویز می شوند. در برخی مناطق، روانشناسان بالینی نیز ممکن است دارای چنین اختیاراتی باشند.

طبق گزارش سازمان بهداشت جهانی، یکی از چهار نفر یا حدود 25 درصد از جمعیت، یکی از اختلالات روانی را در برخی موارد در زندگی خود تجربه خواهد کرد. افسردگی و اضطراب یکی از رایج ترین اختلالات است، و این اختلالات می تواند بر افراد بدون توجه به سن، جنسیت، قومیت یا پس زمینه تاثیر بگذارد.

محققان نمی توانند با اطمینان بگویند چه چیزی بیشتر باعث اختلال در سلامت روان می شود. عوامل محیطی و ژنتیک اغلب ترکیب می شود تا یک مشکل خاص را در فرد ایجاد کند. در موارد دیگر، حوادث تروماتیک یا آسیب های جدی منجر به علائم روانشناختی می شود که سالها ادامه دارد.

بعضی از افراد احساس می کنند که داروهای اعصاب و روان اغلب به اندازه کافی مفید نیستند تا به فرد کمک کنند و بسیاری از ارائه دهندگان خدمات بهداشتی توصیه می کنند که فرد از آنها به عنوان مکمل درمان استفاده کند، نه به عنوان جایگزینی برای درمان.

حمایت اجتماعی از خانواده و دوستان، درمان ساختار یافته، تغییرات شیوه زندگی و سایر پروتکل های درمان می تواند همه عوامل مهم در روند بهبود باشد. اختلالات روانی شدید ممکن است قبل از اینکه فردی بتواند به زندگی روزمره بازگردد، نیاز به توانبخشی و بستری داشته باشد.

بسیاری از احساسات و اختلالات روانی به عدم تعادل بیوشیمیایی نمی پردازند. اغلب نگرانی های روانشناختی ناشی از وقایع زندگی است. چه اتفاقی در اطراف ما اتفاق می افتد. از آنجا که داروها تغییر نمی کنند چگونه مردم از نظر روانشناختی با تجربیات خود ارتباط برقرار می کنند، دارو به تنهایی نمی تواند تمام اختلالات روانشناختی را حل کند. درمان با دارو به تنهایی می تواند مانند پانسمان زخم گلوله بدون گرفتن گلوله اول باشد.

علاوه بر این، بر اساس تحقیقات انجام شده در دانشگاه های مختلف، بیش از حد، سرکوب منجر به توسعه داروهای ضد افسردگی شده است که در واقع برای درمان استرس طراحی شده است.

از آنجا که تحقیقات مشابه نشان می دهد که در مدل های حیوانی، استرس مزمن باعث افسردگی نمی شود، این داروها اغلب بی اثر هستند. از سوی دیگر، روان درمانی، اغلب قادر به کشف و درمان برخی از اختلالات روانی است که ممکن است به افسردگی، مانند ترومای روانشناختی و اضطراب کمک کند. به عنوان مثال، مطالعات مختلف در سال 1995 نشان می دهد که برخی از افراد مبتلا به اختلالات روانی به طور قابل توجهی توسط روان درمانی کمک می کنند. این مطالعه نشان داد که درمان طولانی مدت، به طور کلی، مفید ترین اثر بود و درمان به تنهایی کمتر از درمان با دارو و روان درمانی موثر بود.

دکتر دانیل کارلوت، روانشناس، در مورد تجربیات خود، تجویز داروها را در مقاله ‘ذهن بیش از MEDS’، که در شماره 2010 مجله نیویورک تایمز چاپ شد، نوشت. او متوجه شد که افرادی که درمان می کنند بهتر به درمان با روان درمانی و داروها نسبت به درمان به تنهایی پاسخ دادند و با ارائه مشاوره بیشتر، او بهتر قادر به درک ماهیت واقعی نگرانی های آنها بود.

تحقیقات از یافته ها نشان می دهد که درمان می تواند رشد نورون ها و اتصالات سیناپسی بین نورون ها را تحریک کند. دارو برای افسردگی، اضطراب و سایر مشکلات عاطفی این کار را انجام نمی دهد. به همین دلیل است که درمان قادر به بهبودی مشکلات اصلی و تسهیل تغییرات طولانی مدت است و به همین دلیل دارو به تنهایی نمی تواند این کار را انجام دهد.

داروهای اعصاب و روان و کودکان

علت نگرانی های بسیاری، تجویز داروهایی است که در ابتدا برای بزرگسالان  بوده ولی اخیرا به کودکان نیز داده می شود. افزایش تشخیص شرایط روانپزشکی در کودکان دوقطبی به طور خاص منجر به افزایش میزان کودکان مبتلا به بیماری های روانی شده است، که برخی از آنها تنها در بزرگسالان به طور کامل آزمایش شده اند.

اگرچه این داروها نشان داده شده است که حداقل برخی از علائم در افراد زیر سن قانونی را از بین ببرند، حداقل در کوتاه مدت، سوالات در مورد اثرات بلند مدت مطرح شده است که برخی از داروها ممکن است در کودکان موجب بدتر شدن شرایط شود و اینکه آیا این کودکان در واقع شرایط دارند در ابتدا تصور می شد که تنها در بزرگسالان وجود داشته باشد.

در تولید Frontline PBS، داروی کودکان، این موضوع توسط مارسلا گاویریا مورد بررسی قرار گرفته است، که به روانپزشکان و محققان در مورد خطرات و مزایای تجویز داروهای روانپزشکی به کودکان مبتلا به بیماری های روانی مورد بررسی قرار گیرد.

انواع داروهای اعصاب و روان

چندین نوع دارو برای درمان شرایط سلامت روان استفاده می شود. در زیر لیستی از دسته اصلی داروهای اعصاب و روان وجود دارد:

antipsychotics: این داروها اغلب برای درمان مشکلات روانی مانند اسکیزوفرنی تجویز می شوند. این داروها به دو دسته تقسیم می شوند، داروهای معمولی و غیر معمول.

داروهای معمولی antipsychotics:

• Thorazine (chlorpromazine)
• Trilafon (perphenazine)
• Stelazine (trifluoperazine)
• Serentil (mesoridazine)
• Prolixin (fluphenazine)
• Navane (thiothixene)
• Moban (molindone)
• Mellaril (thioridazine)
• Loxitane (loxapine)
• Haldol (haloperidol)

داروهای غیر معمولی antipsychotics:

• Abilify (aripiprazole)
• Clozaril (clozapine)
• Geodon (ziprasidone)
• Risperdal (risperidone)
• Seroquel (quetiapine)
• Zyprexa (olanzapine)

مهارکننده های مونوآمین اکسیداز (MAOIS): این نوع دارو ها در بین دارو های ضد افسردگی رواج کمتری دارند.

• Emsam (selegiline)
• Marplan (isocarboxazid)
• Nardil (phenelzine)
• Parnate (tranylcypromine)

دارو های سه حلقه ای (TCAs): این داروهای ضد افسردگی قدیمی تر به شکل جدیدتر و به طور کلی ایمن تر شده اند. با این حال، برخی افراد به داروهای ضد افسردگی جدید پاسخ نمی دهند، بنابراین ممکن است TCA ها تجویز شوند.

یک داروی اعصاب و روان می تواند شامل هر نوع داروی روانی باشد که بر رفتار، خلق و خو، افکار یا ادراک تاثیر می گذارد. این یک اصطلاح برای بسیاری از داروهای مختلف، از جمله داروهای تجویزی و داروهای مورد سوء مصرف است.

ما بر روی داروی اعصاب و روان و تجویز و استفاده از آنها در اینجا تمرکز خواهیم کرد.

سوء مصرف دارو ها و اداره بهداشت روان (SAMHSA) در مورد استفاده از دارو و اطلاعات بهداشتی نشان داد که در سال 2018، 47 میلیون بزرگسال بالای 18 سال وضعیت سلامت روانی را گزارش کردند.

از هر 5 بزرگسال در آمریکا یک نفر دچار اختلال روانی است. بیش از 11 میلیون نفر بیماری جدی روانی را گزارش کردند.

سلامت روانی بر زندگی روزمره ما تأثیر می گذارد. داروهای اعصاب و روان می توانند بخش مهمی از ابزارهای موجود برای کمک به ما باشند.

حقایق مهم در مورد داروهای اعصاب و روان

داروی اعصاب و روان یک دسته گسترده از دارو هستند که شرایط مختلفی را درمان می کنند.

آنها با تنظیم سطح مواد شیمیایی مغز یا انتقال دهنده های عصبی مانند دوپامین ، اسید گاما آمینوبوتیریک (GABA) ، norepinephrine و سروتونین کار می کنند.

پنج دسته اصلی داروهای اعصاب و روان قانونی وجود دارد:

• دارو های ضد اضطراب
• داروهای ضد افسردگی
• دارو های روانی
• تثبیت کننده های خلق
• تحریک کننده ها

بعضی از آنها می توانند عوارض جانبی بسیار جدی ایجاد کنند و از طریق تولید کنندگان دارو های بهداشتی، تحت نظارت ویژه قرار گیرند.

دسته های اصلی داروهای اعصاب و روان ، کاربردهای آنها و عوارض جانبی

ما به طور خلاصه دسته ها و برخی از علائم داروی اعصاب و روان را پوشش می دهیم.

همیشه با پزشک خود درباره علائم خاصی که تجربه می کنید صحبت کنید. آنها بهترین گزینه های درمان را برای کمک به شما ارائه می کنند.

این شامل گزینه های غیر سازمانی مانند درمان رفتاری شناختی است.

دارو های ضد اضطراب

دارو های ضد اضطراب می توانند انواع مختلفی از اختلال اضطراب، از جمله ترس از اجتماع را درمان کنند. آنها همچنین می توانند برای موارد زیر نیز موثر باشند:

• اختلالات خواب
• پنیک
• استرس

نحوه عملکرد دارو

این سطح به عنوان بنزودیازپینز (BZD) نیز شناخته می شود. این نوع دارو ها برای استفاده کوتاه مدت توصیه می شوند BZD .ها با افزایش سطح GABA در مغز کار می کنند که باعث ایجاد یک اثر آرامش بخش می شود. از عوارض این نوع دارو ها می توان به وابستگی که دارو ایجاد می کند اشاره کرد.

عوارض جانبی

عوارض جانبی BZD ها عبارتند از:

• سرگیجه
• خواب آلودگی
• گیجی
• از دست دادن تعادل
• مشکلات حافظه
• فشار خون پایین
• تنفس آهسته

توجه

در صورت استفاده طولانی مدت ، این داروها ممکن است عادت ایجاد کنند. استفاده از آنها بیش از چند هفته توصیه نمی شود.

دارو های ضد افسردگی SSRI

دارو های SSRI معمولا برای درمان انواع افسردگی مورد استفاده قرار می گیرند. از این دارو بیشتر برای درمان اختلال افسردگی و همچنین دو قطبی استفاده می شود.

افسردگی احساسی است که بیش از چند روز طول می کشد. علائم این بیماری تا چند هفته طول می کشد. در زمان افسردگی شخص ممکن است دچار علائم فیزیکی نیز بشود که شامل بی خوابی، بی اشتهایی و همچنین بدن درد است.

نحوه عملکرد دارو

SSRI میزان سروتنین را در مغز افزایش می دهد، SSRI ها اولین گزینه برای درمان بسیاری از اختلالات مربوط به افسردگی می باشند.

عوارض جانبی

برخی اط عوارض جانبی SSRI ها عبارت اند از:

• خشکی دهان
• حالت تهوع
• استفراغ
• اسهال
• اختلالات خواب
• از دست دادن وزن
• اختلالات جنسی

توجه

برخی از دارو های SSRI ممکن است موجب افزایش ضربان قلب شود. همچنین برخی از این دارو ها ممکن است موجب مشکل در بند آمدن خون شود مانند برخی دارو ها از قبیل آسپرین و وارفارین.

داروهای ضد افسردگی SNRI

نحوه عملکرد دارو

SNRI ها به درمان افسردگی کمک می کنند اما کمی متفاوت از SSRI ها کار می کنند. آنها هر دو دوپامین و norepinephrine را در مغز افزایش می دهند تا علائم را بهبود بخشند. اگر SSRI پیشرفت نکرده باشند ، ممکن است SNRI در بعضی از افراد بهتر کار کند.

عوارض جانبی

عوارض جانبی SNRI ها عبارتند از:

• سردرد
• سرگیجه
• خشکی دهان
• حالت تهوع
• آشفتگی
• مشکلات خواب
• مسائل مربوط اشتها

توجه

این داروها می توانند فشار خون و ضربان قلب را افزایش دهند. عملکرد کبد شما باید در حالی که روی این داروها نیز کنترل می شود ، کنترل شود.

داروهای ضد افسردگی MAOI

این داروها قدیمی تر هستند و امروزه خیلی اوقات مورد استفاده قرار نمی گیرند.

نحوه عملکرد دارو

MAOI با افزایش سطح دوپامین ، norepinephrine و سروتونین در مغز ، علائم افسردگی را بهبود می بخشد.

عوارض جانبی

عوارض جانبی MAOI شامل موارد زیر است:

• حالت تهوع
• استفراغ
• سرگیجه
• اسهال
• خشکی دهان
• افزایش وزن

توجه

MAOI ها با غذاهای خاصی که دارای تیرامین شیمیایی هستند می توانند فشار خون را به میزان خطرناک افزایش دهند. تیرامین در انواع مختلف پنیر ، ترشی و برخی از شراب ها یافت می شود.

داروهای ضد افسردگی Tricyclic

اینها یکی از قدیمی ترین کلاس های داروهای ضد افسردگی است که هنوز در بازار موجود است. این دارو ها وقتی داروهای جدیدتر مؤثر نبودند ، برای استفاده تجویز می شوند.

نحوه عملکرد دارو

Tricyclic میزان سروتونین و norepinephrine در مغز را افزایش می دهد تا خلق و خوی را بهبود بخشد.

پزشکان همچنین برای درمان شرایط دیگر از برچسب Tricyclics Off استفاده می کنند. استفاده از برچسب Off به معنای استفاده از دارو برای شرایطی است که تأیید سازمان غذا و داروی (FDA) برای آن شرایط را ندارد.

استفاده از برچسب Off برای Tricyclic شامل موارد زیر است:

• اختلال هراس
• میگرن
• درد مزمن
• اختلال وسواس فکری عملی

عوارض جانبی

• خشکی دهان
• سرگیجه
• خواب آلودگی
• حالت تهوع
• افزایش وزن

توجه

گروه های خاصی باید از Tricyclic اجتناب کنند. این شامل افرادی با:

1. بیماری گلوکوم glaucoma
2. مشکلات پروستات
3. مشکلات تیروئید
4. مشکلات قلبی

این داروها می توانند قند خون را افزایش دهند. اگر دیابت دارید ، ممکن است مجبور شوید سطح قند خود را با دقت کنترل کنید.

دارو های معمولی Typical

این داروها علائم مرتبط با اسکیزوفرنی را درمان می کنند. آنها همچنین ممکن است برای شرایط دیگر استفاده شوند.

نحوه عملکرد دارو

دارو های معمولی دوپامین را در مغز مسدود می کند. اولین داروی معمولی در این کلاس ، کلرپرومازین ، بیش از 60 سال است که معرفی شده است. امروزه هنوز در حال استفاده است.

عوارض جانبی

عوارض جانبی داروهای معمولی Typical شامل موارد زیر است:

• تاری دید
• حالت تهوع
• استفراغ
• مشکل خواب
• اضطراب
• خواب آلودگی
• افزایش وزن
• مشکلات جنسی

توجه

این کلاس از داروها باعث اختلالات مربوط به حرکات به نام عوارض extrapyramidal می شود. اینها می توانند جدی و ماندگار باشند. عوارض شامل:

• لرزش
• حرکات کنترل نشده صورت
• سفتی عضلات
• مشکلات در حرکت یا راه رفتن

دارو های Atypical

این دارو ها نسل جدیدی از دارو های روان درمانی هستند که برای درمان اسکیزوفرنی مورد استفاده قرار می گیرند.

نحوه عملکرد دارو

این داروها با مسدود کردن مواد شیمیایی مغز دوپامین D2 و سروتونین 5 فعالیت گیرنده HT2A کار می کنند.

پزشکان همچنین از داروهای روان درمانی آتیپیک برای درمان موارد زیر استفاده می کنند:

• اختلال دو قطبی
• افسردگی
• سندرم Tourette

عوارض جانبی

داروهای روان درمانی آتیپیک دارای عوارض جانبی جدی است. اینها شامل افزایش خطر:

• دیابت
• سطح کلسترول بالا
• مشکلات مربوط به عضله قلب
• حرکات غیر ارادی ، از جمله اسپاسم عضلانی ، لرزش
• سکته

عوارض جانبی روان درمانی های آتیپیک شامل موارد زیر است:

• سرگیجه
• یبوست
• خشکی دهان
• تاری دید
• افزایش وزن
• خواب آلودگی

توجه

Aripiprazole (Abilify) ، Clozapine (Clozaril) و Quetiapine (Seroquel) برای نگرانی های خاص هشدار های جدی دارند. در افراد زیر 18 سال که یکی از این داروها را مصرف می کنند ، خطر رفتارهای خودکشی وجود دارد.

تثبیت کننده خلق و خوی

پزشکان از این داروها برای درمان افسردگی و سایر اختلالات خلقی مانند اختلال دو قطبی استفاده می کنند.

نحوه عملکرد دارو

روش دقیق کار تثبیت کننده های خلق و خوی هنوز به خوبی درک نشده است. برخی از محققان معتقدند این داروها مناطق خاص مغز را آرام می کنند که به تغییرات خلق و خوی اختلال دو قطبی و شرایط مرتبط کمک می کنند.

عوارض جانبی

عوارض جانبی تثبیت کننده خلق و خوی عبارتند از:

• سرگیجه
• حالت تهوع
• استفراغ
• خستگی
• مشکلات معده

توجه

کلیه ها لیتیوم را از بدن خارج می کنند ، بنابراین عملکرد کلیه و سطح لیتیوم باید به طور مرتب بررسی شود. اگر عملکرد کلیوی ضعیفی دارید ، ممکن است پزشک شما نیاز به تنظیم دوز شما داشته باشد.

محرک های داروهای اعصاب و روان

این داروها عمدتاً برای درمان اختلال بیش فعالی (ADHD)  تجویز می شوند.

نحوه عملکرد دارو

محرک ها باعث افزایش دوپامین و نوراپی نفرین در مغز می شوند. بدن در صورت استفاده طولانی مدت می تواند وابستگی ایجاد کند.

عوارض جانبی

عوارض جانبی محرک ها عبارتند از:

• مشکلات خواب
• اشتهای ضعیف
• کاهش وزن

توجه

محرک ها می توانند ضربان قلب و فشار خون را افزایش دهند. اگر مشکلات فشار خون یا …. داشته باشید ، ممکن است بهترین گزینه نباشند.

خطرات و هشدارهای جعبه سیاه برای روانپزشکی

FDA برای برخی از داروها یا کلاسهای دارویی به منبع هشدارهای جعبه ای نیاز دارد. اینها می توانند به سه دلیل اصلی باشند:

خطر واکنش جانبی باید قبل از استفاده بر مزایای آن بررسی شود.

برای تجویز ایمن ممکن است تنظیم دوز لازم باشد.

گروه خاصی از افراد مانند کودکان یا زنان باردار ممکن است برای استفاده به نظارت ویژه ای نیاز داشته باشند.

در اینجا چند دارو و کلاس با هشدارهای جعبه ای آورده شده است. این یک لیست کامل از هشدارها نیست. همیشه از پزشک یا داروساز خود در مورد عوارض و خطرات خاص دارویی سؤال کنید.

Aripiprazole (Abilify) و Quetiapine (Seroquel) FDA برای استفاده در هر کسی زیر 18 سال به دلیل افکار و رفتار خودکشی خطر دارد.

استفاده از داروهای روان درمانی در افراد مسن مبتلا به بیماری های روانی مرتبط با زوال عقل می تواند خطر مرگ را افزایش دهد.

داروهای ضد افسردگی می توانند افکار و رفتارهای خودکشی را در کودکان و نوجوانان بدتر کنند.

داروهای محرک ممکن است باعث وابستگی و اعتیاد شوند.

بنزودیازپین های مصرف شده با داروهای مواد افیونی می توانند خطر مصرف بیش از حد را افزایش دهند.

کلوزاپین (کلوزاریل) می تواند باعث ایجاد آگرانولوسیتوز ، یک اختلال جدی در خون شود. برای نظارت بر تعداد گلبولهای سفید خود باید کار خون انجام دهید. همچنین می تواند باعث تشنج و همچنین مشکلات قلبی و تنفس شود که می تواند تهدید کننده زندگی باشد.

از مخلوط کردن داروهای روانگردان با الکل خودداری کنید. برخی از دارو ها ، مانند BZD ها ، داروهای ضد افسردگی و داروهای روان درمانی ، اثرات آرام بخش بیشتری با الکل دارند. این می تواند با تعادل ، آگاهی و هماهنگی مشکلاتی ایجاد کند. همچنین می تواند تنفس را کند یا متوقف شود ، که ممکن است تهدید کننده باشد.

تداخل دارویی در داروهای اعصاب و روان

داروهای روانگردان با سایر داروها ، مواد غذایی ، الکل و محصولات پیشخوان (OTC) تداخل زیادی دارند. همیشه به پزشک و داروساز خود به تمام داروها و مکمل هایی که مصرف می کنید برای جلوگیری از عوارض جانبی اطلاع دهید.

داروهای محرک مانند آمفتامین با دارو های زیر تداخل دارند:

• SSRI
• SNRIs
• MAOIs
• tricyclics
• lithium

ترکیب این داروها می تواند یک واکنش جدی به نام سندرم سروتونین ایجاد کند. در صورت نیاز به مصرف هر دو نوع دارو ، پزشک برای جلوگیری از تداخل نامطلوب ، دوزها را اصلاح می کند.

هشدارهای ویژه داروهای اعصاب و روان برای کودکان ، دوران باردار و افراد مسن

کودکان. برخی از داروهای روانگردان خطر بیشتری از عوارض جانبی در کودکان دارند و برای استفاده کودکان تأیید FDA نشده اند. پزشک شما در مورد خطرات در مقابل مزایای داروهای خاص بحث خواهد کرد.

دوران بارداری. اطلاعات محدودی در مورد استفاده از روانگردان در دوران بارداری وجود دارد. مزایا و خطرات باید برای هر فرد و هر دارو به دقت در نظر گرفته شود. داروهای خاصی مانند BZD و لیتیوم در دوران بارداری مضر هستند. برخی از SSRI ها می توانند خطر نقص هنگام تولد را افزایش دهند. استفاده SNRI در سه ماهه 2 می تواند باعث بروز علائم ترک در نوزادان شود. در صورت استفاده از هرگونه روانگردان ، پزشک باید شما و کودک را با دقت بررسی کند.

افراد مسن. داروهای خاصی می توانند مدت زمان بیشتری طول بکشد تا از بدن شما پاک کند که آیا کبد یا کلیه شما به خوبی این کار را نمی کند. ممکن است شما داروهای بیشتری مصرف کنید ، که می تواند خطر عوارض جانبی یا عوارض را در تداخل افزایش دهد. دوز شما ممکن است به یک تنظیم نیاز داشته باشد. قبل از شروع هرگونه داروهای جدید ، حتماً در مورد تمام داروهای خود ، از جمله داروهای OTC و مکمل ها ، با پزشک خود مشورت کنید.

مسائل قانونی پیرامون داروهای روان درمانی

BZD ها و محرک ها کنترل می شوند زیرا می توانند وابستگی ایجاد کنند و پتانسیل سوء مصرف را داشته باشند.

هرگز داروهای تجویز شده خود را به اشتراک نگذارید یا نفروشید. مجازات های فدرال برای فروش یا خرید غیرقانونی این داروها وجود دارد.

این داروها همچنین می توانند باعث وابستگی و منجر به اختلالات مصرف مواد شوند.

برای پشتیبانی و کسب اطلاعات بیشتر در مورد اختلالات مصرف مواد ، به این سازمان ها دسترسی پیدا کنید:

دارو های ناشناس (NA)

مؤسسه ملی سوء مصرف دارو (NIDA) منبع معتبر

سوء مصرف دارو و مدیریت خدمات بهداشت روان (SAMHSA)

چه موقع باید به دنبال مراقبت های اضطراری باشید؟

داروهای روان درمانی می توانند عوارض جانبی جدی داشته باشند. در بعضی از افراد ، عوارض جانبی می تواند شدید باشد.

به دنبال درمان اضطراری باشید

در صورت داشتن هر یک از این علائم ، بلافاصله با پزشک تماس بگیرید:

• علائم شما بدتر می شود (افسردگی ، اضطراب ، شیدایی)
• افکار خودکشی
• حملات عصبی و پنیک
• تحریک
• بی قراری
• بیخوابی
• افزایش ضربان قلب و فشار خون
• احساس تحریک پذیر ، عصبانی ، خشن
• با انگیزه و هرگونه تغییر چشمگیر در رفتار عمل می کند
• تشنج

کلام آخر

روان درمانی دسته بسیار بزرگی از داروها را پوشش می دهد که برای درمان انواع مختلف علائم استفاده می شود.

همه آنها با تنظیم سطح انتقال دهنده عصبی کار می کنند تا به شما در احساس بهتر کمک کنند.

دارویی که پزشک شما تجویز می کند بستگی به عوامل زیادی دارد ، مانند سن شما ، سایر شرایط بهداشتی که ممکن است شما داشته باشید ، سایر داروهای مورد استفاده شما و سابقه داروهای گذشته شما.

همه داروها بلافاصله عمل نمی کنند. برخی وقت می گیرند صبور باشید و اگر علائم شما بدتر می شود با پزشک خود صحبت کنید.

در مورد تمام گزینه های درمانی ، از جمله درمان شناختی رفتاری ، با ارائه دهنده خدمات درمانی خود صحبت کنید تا بهترین برنامه مراقبت را برای شما تهیه کنید.

برای ارتباط با بهترین متخصص اعصاب و روان با کارشناسان ما با شماره ۰۲۱۲۲۲۶۰۰۶۷ تماس بگیرید.